Een bijzonder object uit de erfgoedcollectie van de franciscanessen van Herentals, sinds 2024 bewaard in KADOC, getuigt op opmerkelijke wijze van de impact van het Franse bewind op het Kempense kloosterwezen aan het einde van de negentiende eew.
Waarom schrijven dichters zo vaak over de zee? Waarom is het aantal zeegedichten niet te tellen? Willy Martin selecteerde drie gedichten waarin een stukje van het antwoord ligt.
In de 16e en 17e eeuw groeiden Hollandse en Vlaamse wijnkopers uit tot een invloedrijke elite. Via slimme handel, wijnmanipulatie en hoge winsten domineerden zij de Europese wijnmarkt, tot frustratie van buitenlandse producenten en lokale autoriteiten.
Wat betekent het om in Vlaanderen vandaag de publieke ruimte mee vorm te geven? Voor het architectenduo Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh is het antwoord even filosofisch als fysiek tastbaar. Al sinds 2008 bouwen ze met hun studio Gijs Van Vaerenbergh aan een oeuvre dat de grens tussen kunst en architectuur oprekt.
Rolf Falter beschrijft in zeventig hoofdstukken hoe België per toeval ontstond, succesvol werd, maar verscheurde door taalstrijd en verlamde in federalisme. De rode draad: onvoorspelbaarheid. Geen enkele politicus had werkelijk grip op de geschiedenis van het verdeelde land.
De Partij voor de Poëzie is een partij met slechts één programmapunt: Meer Poëzie. Altijd. Overal. De Partij werd in 2018 opgericht door dichters Jan Ducheyne, Michaël Vandebril, Laurence Vielle en Lotte Dodion. Het is een losvast collectief dat bestaat uit meer dan vijftig dichters uit België, zowel Frans- als Nederlandstalig.
Tegen het blinde geweld van tirannie lijkt geen kruid gewassen. Toch zijn schrijvers en dichters steeds weer in het verzet gekomen tegen regimes die hen het zwijgen willen opleggen. Tegelijkertijd hebben machtige autoriteitsstructuren een broertje dood aan kritische literaire stemmen. Dat blijkt alvast uit de geschiedenis, maar ook vandaag is het niet anders.
