OH SUPERMAN OH RECHTER OH ANTHONY OH MA EN PA
Inleiding en selectie door Chris Ceustermans
Taalmuziek. Vlak voor zijn dood in 2008 schreef de legendarische Jean- Marie Berckmans geen proza meer zoals in bundels als Rock & Roll met Frieda Vindevogel. Geen beatpoëzie zoals in het meesterwerk Het zomert in Barakstad. De chroniqueur van Barakstad schreef taalmuziek: een eruptie van muzikale citaten, verdwaalde Russische romanpersonages, kreten uit het Antwerpse sukkelstraatje waar hij levenloos in de sofa zou worden gevonden. Tijdens die laatste jaren verzuchtte hij in brieven aan zijn overleden vader dat hij liever muzikant was geworden. John Coltrane of een free jazz pionier zoals Ornette Coleman.
Hij probeerde die vrije klanken uit de taal te blazen. ‘Maar ik kan schrijven en dus schrijf ik,’ zo noteerde hij. In die finale maanden was hij door ondervoeding niet alleen een uitgemergelde ‘tandeloze Zardoz’ geworden. Ook geestelijke demonen staken weer de kop op. Op de koop toe waren er opstandige darmen die vast voedsel en het leven moeilijk verteerden. (Peristaltische bewegingen van onverteerd verleden: 'de kronkelende wormvormige beweging der darmen’.)
Toen hij in 2007 deze Superman-tekst schreef, liet hij zich opnemen in ‘de kunstenaarsvleugel’ van de psychiatrische instelling te Boechout- Antwerpen om er rustig en met professionele ‘catering’ aan zijn zinnen te schaven. Vakantie nemen van het leven in de grauwzone in zijn Boechouts ‘buitenverblijf ’ kostte geld dat hij niet had. Daarom keerde hij steeds weer terug naar zijn biotoop zero te Antwerpen waar hij zich voedde met bananen, Fortimel en woorden. Zelfs muziek moest hij in 2007 ontberen. Hij had zijn cd-speler als onderpand gegeven in Het Trefpunt: een schamele nachtkroeg in de Brederodestraat die als ‘Het hulpkaske’ in zijn boeken opduikt. No more Waltzing Matilda with me.
Enter Anthony. Anthony was een student-vertaler die via het raam in Berckmans’ huiskamer kroop om gesprekken te voeren over muziek en vakantieromances waarover de naar tederheid hunkerende Jean-Marie ALLES wilde weten. Zeker in periodes waarin hij muze Kristien ‘van Zemst’ amper zag, op een uitstap naar Leopoldsburg na, waar ze op zoek gingen naar de legendarische soldatenkroeg ‘Coletteken Rijstpap’. Anthony en Jean-Marie maakten zich vrolijk over boeken zoals
Het koekoeksjong van de door Berckmans niet zeer bewonderde Brigitte Raskin. Ze improviseerden tijdens verbale jamsessies woorden zoals ‘koekoeksklan’ die in die Superman-compositie opduiken & waarin Anthony lyrisch wordt bezongen.
Anthony had dan ook een heldhaftige poging ondernomen om in het rauwe Trefpunt Jean-Maries radiootje terug te krijgen met de hulp van zijn Paul McCartney-babyface. Toen de jeugdige charme er stootte op een kille muur van door het Barakstad-leven gestaalde barlieden, kocht onze held zelf een cd-spelertje. Jean-Marie was bijzonder blij met dit toestelletje dat opnieuw muziek door zijn hok liet loeien. Jean-Marie schonk zijn jonge weldoener het weinige wat hij nog kon bieden: vriendschap, een boek getiteld The Outsider van Colin Wilson en een rol in: ‘OH SUPERMAN OH RECHTER OH ANTHONY OH MA EN PA’.
A working class hero is something to be?
OH SUPERMAN OH RECHTER OH ANTHONY OH MA EN PA
Peristaltische bewegingen 1-7
- Het hoofd der automatische verbindingen van de koekoeksklan is Anthony en zodoende is het hoofd der automatische verbindingen van de koekoeksklan Anthony zelf en niet een soi-disant wouldbe Anthony die gijlie uit ullie dikke tenen gezogen hebt en zodus dient gijlie, vettig clubje antisemieten dat gijlie zijt, vetzakken van homosexuelen te fiets, socialisten met een strohoed en een wandelstok, Anthony te waarschippen en ookzo Zorba & Melina en ookzo jaja waarschipt gijlie maar schonekens Sheena want Sheena is een Punk-Rocker die haar eerste gitaar schoepte uit café Chez Toke half op het Heppens en half op het Kamps waar zij redeloze radeloze rebellen poepte en altijd datzelfde liedje zong: Sing c’est la vie/I ‘ve got you babe. (They say we’re young and we don’t know, won’t find out until we grow. Aspen Colorado, Manchester England.)
- A working class hero is something to be.
- De vijand is hier en daar en ginderachter en de vijand van Anthony is immer en voorheen maar niet net niet nietschze paperclip tot in den treure van lapscheuren maar enkel tot subiet het onnozel Surplusken van ons Kabusken dat zichzelf godverdomme het majesteitelijk meervoud heeft aangemeten in een manuskript door Nikolaj Vassiljevitsj geschreven door Rodion Romanitsj Polanski van onze Ambulanski heftig toeterend bescheten door Fietsenfiksers aller landen dra vergeten. Anthony is een vriend van de opperste Sovjet en niet van het onderste Rusken, het Surplusken van ons Kabusken. Boven kantonnier verkiest hij dikke Gusta, uit liefde en eerbied voor zij die maagdendienst heeft betoond in Manchester en Brussel want Brussel was toen nog een dozenfabriek en Manchester United was een groothandel in gammele Deense slavinnen uit Dahomey.
- Is this information online?
Is deze masturberende schoonheid online?
N° 9 Revolution, goodnight my friends, goodnight. - Op sprong de zwakman pardoes in de billabong, gij gaat gij komen walsen met mij, Kristina met mij. Op hetzelfde strand waar we aan die getekende schone tafel de vis zouden eten, de zalm die kuitsop schiet. De platte pladijs die kutsap scheit recht in de smoel van Surplusken van ons Kabusken. En op sprong opnieuw de zwakman en schreeuwde levend zult gij mij nooit kunnen krijgen en mijn lied zult gij horen telkenmale gij pardoes in de billabong springt en Kristina (als gij weet) alleen nog zal walsen met mij. Alleen, Kristina, met mij, Kristina, zult gij walsen. Kristina. Met mij.
- If you want to be a hero well just follow me.
Want ook heden ten dage schreit en schreeuwt de dunne doorslagpapieren falset van Miguel Angel Asturias de hemel de paarse hemel de purperen voile kapot en janken de snaren van het meisje de laatste put de grond in en roffelt de dood en roffelt de dood en roffelt en roffelt en de pauken dreunen en de man hij slaat en klopt het gespannen vlies van kattenleer en zemen lap en keelkanker aan repen en knipsels en arm maar proper bloedsel en duigen en diggelen en perenspouwsel en zwavelzuurspijs en Rodion Romanitsj Radijs. Sorry Naomi, merci Kristien. Oh Tsjitsjikov. Met dit vurig exploderend wiel geraakt mijn Trabant wellicht tot in Zemst op 720330 maar beslist niet tot bij Coletteken Rijstpap op 531028 want als gij weet en ik weet dat ook gij weet van Suskewie en ookzo en dus van het Surplus van onze Kabus. De mannen van Johnny zij vertrekken en zien niet om. Reuzegom. - Want de truken van Lamme Sjarel en de truken van Lame Zjaak zijn niets vergeleken bij het Hobusken en het Pokusken van het Surplusken van ons Kabusken.
En Anthonieken oh Anthonieken gij zijt een toffe jongen, allen bidden wij voor u en zingen en zingen van zie die tapijtjens vliegen en zie mijn bompapa en mijn bommama dansen van vreugd en leut en plezier nu het Surplusken van ons Kabusken de oogst heeft binnengereden en eindelijk alle masturberende schoonheden online zijn. Jaja. Dat zal wel, gij groene rat. Gij zijt lang geleden kapot gegaan.
Benieuwd naar DWB 2021 3 'Schreeuwen op de markt. Excentrische literatuur'?
