Telkens wanneer ons
Het antwoord op een vraag gevonden leek
Maakte een van ons aan de muur het touwtje los van het oude
Opgerolde Chinese doek, zodat het naar beneden viel en
De man op de bank zichtbaar werd die
Zo zeer twijfelde.
Ik, zei hij ons,
Ben de twijfelaar, ik twijfel of
Het werk gelukt is dat jullie dagen opgeslokt heeft.
Of, wat jullie gezegd hebben, ook slechter gezegd, nog voor iemand waarde zou hebben.
Of jullie het wel goed gezegd en niet te zeer
Op de waarheid vertrouwd hebben van wat jullie werd gezegd.
Of het niet meerduidig is, voor elke mogelijke fout
Dragen jullie de schuld. Het kan ook eenduidig zijn
En de tegenspraak uit de dingen verwijderen, is het te eenduidig?
Dan is het onbruikbaar, wat jullie zeggen. Jullie ding is dan levenloos.
Staan jullie werkelijk in de stroom van de gebeurtenissen? In harmonie met
Alles wat wordt? Worden jullie nog? Wie zijn jullie? Tegen wie
Spreken jullie? Wie heeft baat bij wat jullie zeggen? En terloops: laat het
Jullie ook nuchter? Kan je het ’s morgens lezen?
Is het ook verbonden met wat voorhanden is? Zijn de zinnen die
Voor jullie werden uitgesproken, gebruikt, of tenminste weerlegd? Is alles bewijsbaar?
Door ervaring? Door welke? Maar vooral
Steeds vooral boven al de rest: hoe handelt men
Wanneer men gelooft wat jullie zeggen? Vooral: hoe handelt men?
Nadenkend en nieuwsgierig aanschouwden we de twijfelende
Blauwe man op het doek, keken naar elkaar en
Begonnen van voren af aan.
Lees 4xDeus voor €35/jaar
"Der Zweifler", uit: Bertolt Brecht, Werke. Große kommentierte Berliner und Frankfurter Ausgabe, Band 14: Gedichte 4. © Bertolt-Brecht-Erben / Suhrkamp Verlag 1993. Vertaald door Wim Michiel.