Het Noord-Ierse trio Kneecap brengt al zeven jaar compromisloze politieke hiphop uit, grotendeels gezongen in het Iers. Vooral de laatste tijd gaat het drietal als een speer. Met een single met Fontaines D.C.-frontman Grian Chatten en een semi-biografische film in première op het Sundance-filmfestival, staat de schijnwerper meer dan ooit op de groep gericht. Als grootste inspiratiebron noemt de groep The Rubberbandits. Die legden de blauwdruk ‘om onbeschaamd Iers te zijn binnen hiphop. Of om in ieder geval jezelf te zijn,’ zo vertelt Kneecap in onze nieuwste editie aan Reinier van der Zouw.
Recentelijk zorgden een single met Fontaines D.C.-boegbeeld Grian Chatten (‘Better Way To Live’) en een semi-biografische film die in première ging op het prestigieuze filmfestival Sundance voor een nog grotere schijnwerper op de groep. Bij ons Zoom-gesprek schuift het volledige trio – rappers Mo Chara, Móglaí Bap en producer DJ Próvaí – aan voor duiding. Mo Chara: ‘Ierland is niet al te groot en onze muziekscene is nog kleiner. We kennen Grian al een tijdje via via. Het leek altijd een beetje vergezocht om samen te werken, maar tijdens een avond uit hebben we hem na een paar drankjes zover gekregen.’
Als voornaamste inspiratiebron binnen die kleine Ierse scene noemt Mo Chara genregenoten The Rubberbandits. ‘Zij creëerden een blauwdruk om onbeschaamd Iers te zijn binnen hiphop. Of om in ieder geval jezelf te kunnen zijn.’ Dat het drietal hun Noord-Ierse identiteit omarmt, zorgt naar eigen zeggen maar zelden voor spanningen bij shows in het Verenigd Koninkrijk. ‘Er zijn niet genoeg protesten bij onze optredens, het is altijd super rustig’, zegt Móglaí Bap met een lach. Toch beviel de recentste tour uitstekend. Zo benoemt DJ Próvaí een concert in de Ulster Hall in thuishaven Belfast als hoogtepunt. ‘De Brits-loyalistische partij DUP heeft ooit gezegd dat er nooit katholieke Iers-nationalisten welkom zouden zijn in Ulster Hall. Draai de klok jaren verder en daar staan wij voor 1600 man te rappen en te zingen in het Iers. Met mensen van allerlei achtergronden in het publiek, als bewijs dat alles wat zij zeiden onzin was.’
Het trio zoekt hun heil ook dikwijls verder van huis: afgelopen herfst trokken ze nog door de Verenigde Staten. Van een taalbarrière is er dan geen sprake. Mo Chara: ‘Ierland is een natie van migranten. We trekken overal heen, dus ook in Amerika zien we mensen met Ierse wortels in het publiek, maar dat is lang niet iedereen. Mensen denken misschien dat de Ierse taal een hindernis vormt, maar volgens mij trekt dat juist mensen. Je hoeft ook niet ieder woord te begrijpen om van het optreden te genieten.’ Móglaí Bap voegt toe: ‘We hebben mensen bij onze shows gezien die geen woord Iers spraken maar toch alles vlekkeloos mee konden rappen. Het is altijd mooi om mensen te ontmoeten die helemaal geen binding met Ierland hebben, behalve dat ze iets hebben met onze muziek. Dat is goed voor ons zelfvertrouwen.’
Live
5/7 – Rock Werchter, Werchter
13/7 – Bitterzoet, Amsterdam
14/7 – Valkhof Festival, Nijmegen