Nicolas Chkifi, de drummende yogi
Als iemand voor de figuurlijke break kan zorgen in dit nummer, dan wel Nicolas Chkifi. Eén september was niet alleen voor zijn kinderen een spannende dag. Met FNUSSJEN bracht de drummer-componist en yogadocent die dag zijn tweede album uit onder de toepasselijke titel Breathe.
Mensen kijken soms raar op als ze horen dat ik drummen combineer met yoga. Voor mij zijn het gewoon twee passies waarin ik me wil verdiepen. Muziek helpt me om mezelf beter te leren kennen, en yoga doet dat ook. De bewegingen bij iyengar yoga zijn heel specifiek, net zoals dat bij drummen het geval is. Ik probeer heel bewust bezig te zijn met mijn instrument. Mijn houding, de specifieke bewegingen, hoe ik op mijn cimbaal sla… Eigenlijk is er een grote parallel tussen drummen en yoga.
Timing is nog zoiets. Het lijkt misschien alsof timing een vast gegeven is waar je je als drummer aan te houden hebt. Maar voor mij is timing iets heel subjectiefs, iets dat je kan stretchen en waarbinnen je veel bewegingsruimte hebt. Op de nieuwe plaat spelen we vaak rubato, vrij in tempo, maar er is altijd wel een soort puls te horen. Onbewust zal yoga dus wel een invloed hebben op mijn muziek, maar evengoed haal ik inspiratie uit verschillende muziekstijlen, boeken, tentoonstellingen, mijn kinderen. Bij Song for Ravi was mijn zoon de inspiratiebron. Het nummer klettert, gaat naar alle kanten en is onvoorspelbaar, net zoals een vijfjarige (lacht). Ik wilde het echt als een waterval laten klinken. De natuur is trouwens nog zo’n inspiratiebron.
Ik ben volop aan een multidisciplinair project aan het werken, waarbij we het repertoire van de twee FNUSSJEN-albums zullen brengen, allemaal rond het thema natuur en met een duidelijke link naar de klimaatcrisis. De band wordt uitgebreid met poëzie, beelden, dans en zang. Maar nu is het eerst uitkijken naar de releaseconcerten van Breathe. We hebben met het album voor een heel duidelijke richting gekozen: het moest mooi, puur en zen zijn.
Bestel Jazz&mo' #25 - HIT ME
Dit artikel verscheen in Jazz&mo' #25, een tijdschrift waarin de passie voor percussie en de drang om te drummen wordt gevoed. Het nummer ademt op het ritme van de muzikanten die het vaakst in de schaduw staan. We brengen hun beats voor de gelegenheid maar al te graag naar de voorgrond en beamen voor één keer volmondig het cliché: een band is maar zo goed als zijn drummer. Met Anke Verslype, Chris Joris, Giovanni Barcella, Jan De Haas, Gert-Jan Dreessen, Karen Willems, Schroothoop & many mo'.
